The Jurisprudential Evaluation of the Ruling of Joke as Lying in Jaʿfarī’s Perspective

Authors

1 PhD student in Jurisprudence & Fundamentals of Islamic Law, University of Tehran, (College of Farabi)

2 .Assistant professor, College of Farabi, University of Tehran

3 .PhD student in Jurisprudence & Criminal Law, Shahid Motahari University

Abstract

Joking is approved by Sharīʿah when it is not prohibited (Arabic: حرام, Romanized: ḥarām) by titles such as lying, insulting, or offending. The ruling of joke as lying has been disputed from the opinion of Jaʿfarī jurists, which is effective in various chapters of jurisprudence, such as the justice (Arabic: عدالَة, Romanized: ʿidāla) of Ḥākim al-Sharʿ (Arabic: حاکم الشرع, the ruler of Sharia), judge (Arabic: قاضی, Romanized: Qāḍī), witness (Arabic: شاهد, shāhid), etc if it is considered to be a major sin (Arabic: کبیرة, Romanized: kabīra) of lying. This article answers the question whether it is permissible to joke with a lie or it is forbidden under the evidence of sanctity of lying. This article answers the question whether it is permissible to joke with an intention of lying or it is forbidden under the evidence of the prohibition of lying. The mentioned issue can be imagined in two forms and evaluated, and its sharīʿa ruling can be reached. The first is that lie must be with joking by a motive of joking without intention of the signification and the context of the word, and the second is that the speaker must intend to signify the meaning of the word. The current research is descriptive and analytical and uses library tools. The result of the present article, by examining and evaluating the views and evidences related to the issue of joke as lying, is that if there is inferential circumstances or specific literal circumstances, based on the position of a joke in the word, the joking is not included under the evidence of the prohibition of kidhb (Arabic: کذب, lying) and joking is permissible.

Keywords

References

  1. آشتیانی، محمدحسن بن جعفر، کتاب القضاء، قم، زهیر، 1383ش.
  2. ابن‌داود حلّی، تقی‌الدین حسن بن علی، کتاب الرجال، قم، شریف رضی، بی‌تا.
  3. ابن‌شهرآشوب مازندرانی، ابوجعفر رشیدالدین محمد بن علی، معالم العلماء فی فهرست کتب الشیعة و اسماء المصنفین منهم قدیمًا و حدیثًا، نجف اشرف، المطبعة الحیدریه، 1380ق.
  4. ابن‌غضائری، ابوالحسین احمد بن حسین بن عبیداللّٰه بن ابراهیم واسطی بغدادی، الرجال لابن غضائری، تحقیق سیدمحمدرضا حسینی جلالی، قم، دار الحدیث، 1422ق.
  5. ابن‌منظور افریقی مصری، ابوالفضل جمال‌الدین محمد بن مکرم، لسان العرب، قم، ادب الحوزه، 1405ق.
  6. انصاری، مرتضی بن محمدامین، کتاب المکاسب، قم، کنگره جهانی بزرگداشت شیخ اعظم انصاری، 1415ق.
  7. ایروانی نجفی، علی بن عبدالحسین، حاشیة المکاسب، قم: کتبی نجفی، بی‌تا.
  8. بحرانی، یوسف بن احمد، الدرر النجفیة من الملتقطات الیوسفیه، قم، دار المصطفی‹ لاحیاء التراث، بی‌تا.
  9. برقی، ابوجعفر احمد بن ابی‌عبداللّٰه، کتاب الرجال، تهران، دانشگاه تهران، بی‌تا.
  10. تبریزی، جواد بن علی، منهاج الصالحین، قم، مدین، 1426ق.
  11. توحیدی تبریزی، محمدعلی، مصباح الفقاهة فی المعاملات، تقریر مباحث سیدابوالقاسم موسوی خویی، قم، دار الهادی، 1426ق.
  12. جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الاسلامی طبقًا لمذهب اهل البیتŒ، قم، مؤسسه دائرةالمعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل بیتŒ، 1423ق.
  13. حرّ عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، قم، مٶسسة آل البیتŒ لاحیاء التراث، 1416ق.
  14. حرّ عاملی، محمد بن حسن، هدایة الامة الی احکام الائمهŒ، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، 1412ق.
  15. حسینی روحانی، سیدمحمدصادق، منهاج الفقاهه، چاپ پنجم، قم، انوار الهدی، 1429ق.
  16. حسینی عاملی، سیدمحمدجواد بن محمد، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلامه، تحقیق و تعلیق محمدباقر خالصی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1419ق.
  17. خرازی، سیدمحسن، البحوث الهامة فی المکاسب المحرمه، قم، در راه حق، 1413ق.
  18. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، 1413ق.
  19. راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، تهران، المکتبة المرتضویه، بی‌تا.
  20. رشتی، حبیب‌اللّٰه بن محمدعلی، غایة الآمال فی شرح المکاسب و البیع، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه، 1323ش.
  21. صدوق، محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، الامالی، قم، نسیم کوثر، 1389ش.
  22. طباطبایی یزدی، سیدمحمدکاظم بن عبدالعظیم، العروة الوثقی، تهران، چاپخانه حدید، 1378ش.
  23. طریحی، فخرالدین بن محمد، مجمع البحرین، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا.
  24. طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال المعروف برجال الکشّی، مشهد، دانشگاه مشهد، بی‌تا.
  25. طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، الفهرست، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1431ق.
  26. طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، رجال الطوسی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1427ق.
  27. علامه حلّی، ابومنصور جمال‌الدین حسن بن یوسف بن علی بن مطهر اسدی، ترتیب خلاصة الاقوال فی معرفة علم الرجال، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، 1381ش.
  28. فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضة الواعظین، ترجمه و حاشیه محمود مهدوی دامغانی، تهران، نی، بی‌تا.
  29. فراهیدی، ابوعبدالرحمن خلیل بن احمد، کتاب العین، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا.
  30. فیض کاشانی، محمدمحسن بن شاه‌مرتضی، کتاب الوافی، قم، عطر عترت، 1427ق.
  31. کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر مالکی،کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغراء، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1422ق.
  32. کرکی عاملی (محقق ثانی)، علی بن حسین، جامع المقاصد فی شرح القواعد، قم، مٶسسة آل البیتŒ لاحیاء التراث، 1414ق.
  33. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، قم، دار الحدیث، 1429ق.
  34. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، بحار الانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهارŒ، بیروت، مؤسسة الوفاء، 1403ق.
  35. مقری فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، قم، دار الهجره، 1414ق.
  36. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الفقاهه، قم، مدرسة الامام علی بن ابی‌طالب‰، 1425ق.
  37. موسوی خمینی، سیدروح‌اللّٰه، المکاسب المحرمه، قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1378ش.
  38. موسوی خویی، سیدابوالقاسم، مصباح الفقاهه، تقریر محمدعلی توحیدی تبریزی، قم، مکتبة الداوری، 1377ش.
  39. موسوی خویی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، قم، مرکز نشر الثقافة الاسلامیة فی العالم، 1372ش.
  40. موسوی سبزواری، سیدعبدالاعلی، مهذب الاحکام فی بیان الحلال و الحرام، قم، دار التفسیر، 1388ش.
  41. میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن، قوانین الاصول، تهران، مکتبة العلمیة الاسلامیه، 1378ش.
  42. ناصری، حسین، «احکام فقهی کذب و خلاف واقع‌نمایی در فیلم و سینما»، فصلنامه مطالعات اسلامی: فقه و اصول، سال سی و سوم، شماره 2 (پیاپی 53 و 54)، پاییز و زمستان 1380ش.
  43. نجاشی اسدی کوفی، ابوالعباس احمد بن علی بن احمد بن عباس، فهرست اسماء مصنفی الشیعة المشتهر برجال النجاشی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1418ق.
  44. نجفی، محمدحسن بن باقر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1404ق.
  45. نراقی، ملااحمد بن محمدمهدی، عوائد الایام فی بیان قواعد الاحکام و مهمات مسائل الحلال و الحرام، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1375ش.
  46. وحید خراسانی، حسین، منهاج الصالحین، قم، مدرسة الامام باقر العلوم‰، بی‌تا.
  47. ورّام بن ابی‌فراس مالکی اشتری، ابوالحسین مسعود بن عیسی، تنبیه الخواطر و نزهة النواظر المعروف بمجموعة ورّام، بیروت، دار صعب ـ دار التعارف، بی‌تا.
Jurisprudence of worship Doctrines
Volume 3, Issue 5
December 2022
Pages 29-49

Files

Share

How to cite

Statistics