Author

Department of Theology, Farhangian University, Tehran, Iran.

Abstract

The goal of this note is to examine and analyze the proofs for the obligation of a wife’s seeking her husband’s permission for performing a recommended pilgrimage (Arabic:  حج مستحبیhajj mustahabbi). The study is conducted a library-based research method in a descriptive‑analytical method;  by refering to the Islamic jurisprudential evidences , the necessary information has been collected and analysed. The findings express that several groups of proofs have been invoked in support of the obligation to obtain the husband’s permission for a wife’s recommended pilgrimage. Some Islamic narrations and general Qurʾānic proofs, such as the verse in Sura al‑Baqarah (2:223) and the verse in Sura an‑Nisāʾ (4:34), emphasize the necessity of respecting the husband’s right to the legal enjoyment(Arabic: حق الاستمتاع ḥaqq al‑istimtāʿ). Therefore, if an act such as the wife’s recommended pilgrimage conflicts with that right, it is prohibited. General narrational evidences point to the necessity of observing the husband’s right of enjoyment and indicate  the non‑entitlement to maintenance (Arabic: نفقه nafaqeh)for a woman who leaves the house without her husband’s permission. The study and analysis of particular and general proofs led the researcher to the conclusion that the particular proofs (the narrations) seem that they  are insufficient to prove the requirement of the husband’s permission for this recommended pilgrimage because of weaknesses in their chains or problems in their meaning (hadiths meaning). The general proofs that indicate the prohibition of a woman’s leaving the house is not absolute; rather, only departure in a state of estrangement or departure with no intention of return is forbidden and prohibited. In the case of a recommended pilgrimage, where neither a state of estrangement nor an intention of permanent departure exists, one cannot assert the prohibition of the wife’s departure.

Keywords

Main Subjects

  1. قرآن کریم

    1. آملی، میرزا محمدتقی. (1380ق). مصباح الهدی فی شرح عروة الوثقی. تهران: انتشارات مؤلف.
    2. ابن‌منظور، محمد. (1414ق). لسان العرب. بیروت: دار صادر.
    3. ابوعطا، محمد؛ تبریزیان، حمید رضا؛ ذوالفقاری، سهیل. (1399ش). ضرب زوجه به‌وسیلۀ زوج در آیۀ 34 سورۀ نساء؛ از مفهوم تا اجرا. مطالعات فقه و حقوق اسلامی، 12 (22)، 7-
    4. اراکی، محمدعلی. (1414ق). خیارات. قم: مؤسسه در راه حق.
    5. اشتهاردی، علی‌پناه. (1417ق). مدارک العروه. تهران: دارالأسوة للطباعة و النشر.
    6. اصفهانی، محمدحسین. (1409ق). الاجاره. قم: انتشارات جامعۀ مدرسین.
    7. تبریزی، جواد. (بی‌تا). التهذیب فی مناسک العمرة و الحج. بی‌جا: بی‌نا.
    8. تبریزی، جواد. (بی‌تا). صراط النجاة. بی‌جا: بی‌نا.
    9. حر عاملی، محمد بن حسن. (1409ق). وسائل الشیعة. قم: انتشارات آل البیت.
    10. حکیم، محسن. (1416ق). مستمسک عروة الوثقی. قم: دار التفسیر.
    11. خویی، سید ابوالقاسم. (1376ش). معجم رجال الحدیث. تهران: امیرکبیر.
    12. خویی، سید ابوالقاسم. (1410ق). منهاج الصالحین. قم: مدینة العلم.
    13. خویی، سید ابوالقاسم. (1418ق). موسوعة الامام الخوئی. قم: إحیاء آثار الإمام الخوئی ره.
    14. خویی، سید ابوالقاسم. (بی‌تا). معتمد عروة الوثقی. بی‌جا: بی‌نا.
    15. جصاص، احمد بن علی. (1415ق). احکام القرآن. بیروت: دار الکتب العلمیة.
    16. روشن، محمّد. (1393). حقوق خانواده. تهران: جنگل.
    17. راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: دارالعلم.
    18. زین‌الدین، محمد امین. (1413ق). کلمة التقوی. قم: انتشارات سید جواد وداعی.
    19. سبزواری نجفی، محمد بن حبیب‌الله. (1419ق). إرشاد الاذهان الی تفسیر القرآن. بیروت: دارالتعارف.
    20. سبزواری، سید عبدالاعلی. (1413ق). مهذب الأحکام. قم: دفتر آیت‌الله سبزواری.
    21. شاهرودی، سید محمود. (بی‌تا). کتاب الحج. قم: انتشارات مؤسسۀ انصاریان.
    22. شهید اول، محمد بن مکی. (1418ق). اللمعة الدمشقیة. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
    23. شهید ثانی، زین‌الدین بن علی. (1418ق). روضة البهیة. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
    24. صافی، محمود بن عبدالرحیم. (1418ق). الجدول فی اعراب القرآن. بیروت: دار الرشید.
    25. طباطبایی، سید محمدحسین. (1374ش). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: انتشارات جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
    26. طبرسی، فضل بن حسن. (1372ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن. تهران: ناصرخسرو.
    27. طوسی، محمد بن حسن. (1387ق). المبسوط فی فقه الامامیة. تهران: المکتبة المرتضویه.
    28. طوسی، محمد بن حسن. (1390ق). الاستبصار. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
    29. طوسی، محمد بن حسن. (بی‌تا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
    30. عراقی، ضیاءالدین. (1414ق). شرح تبصرة المتعلمین. قم: انتشارات جامعۀ مدرسین.
    31. علامه حلی، حسن بن یوسف. (1417ق). خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال. قم: فقاهت.
    32. فاضل لنکرانی، محمد. (1418ق). کتاب الحج. بیروت: دارالتعارف للمطبوعات.
    33. فاضل لنکرانی، محمد. (بی‌تا). تعلیقات علی العروة الوثقی. قم: انتشارات مرکز فقهی ائمۀ اطهار(ع).
    34. کلینی، محمد بن یعقوب. (1407ق). الکافی. قم: دارالکتب الاسلامیه.
    35. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی. (1406ق). ملاذ الاخیار فی فهم تهذیب الاخبار. قم: انتشارات کتابخانۀ آیت‌الله مرعشی نجفی.
    36. مرتضوی، سید حسن. (1387). درس خارج فقه. [نام نشریه/منبع نامشخص]، [دوره (شماره نامشخص)]، نشانی اینترنتی: https://eshia.ir/feqh/archive/text/mortazavi/feqh/87/871115
    37. مکارم شیرازی، ناصر. (1374ش). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
    38. مکارم شیرازی، ناصر. (1421ق). الامثل فی تفسیر کتاب الله المنزل. قم: انتشارات مدرسۀ امام علی(ع).
    39. مکارم شیرازی، ناصر. (بی‌تا). استفتائات. دفتر معظم له، نشانی اینترنتی: https://www.makaremshirazi.net/main.aspx?typeinfo=214677
    40. موسوی عاملی، محمدعلی. (1411ق). مدارک الاحکام. بیروت: انتشارات آل البیت(ع).
    41. مؤمن سبزواری، محمدباقر بن محمد. (بی‌تا). ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد. بی‌جا: بی‌نا.
    42. نجفی، محمدحسن. (بی‌تا). جواهر الکلام. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
    43. نراقی، مولی احمد. (1418). مستند الشیعه. قم: مؤسسۀ آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث.
    44. نوری، میرزا حسین. (1408ق). مستدرک الوسائل. بیروت: انتشارات آل البیت.
    45. یزدی، سید محمدکاظم. (1409ق). عروة الوثقی. بیروت: انتشارات مؤسسۀ الأعلمی للمطبوعات.
    46. یزدی، سید محمدکاظم. (1419ق). عروة الوثقی محشی. قم: انتشارات جامعۀ مدرسین.