نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسنده

دانشیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی

چکیده

قصد اخلاص، شرط صحت واجبات تعبدی و شرط پاداش داشتن هر رفتاری است. اما آیا نیت اخلاص در عمل و دوری از شوائب مادی ریاکاری، به طور مستقیم تحت اختیار فرد است یا آنکه صرفاً زمینه‌ها و مقدمات آن به اختیار آدمی است؟ این تحقیق که به روش کتابخانه‌ای و شیوه توصیفی تحلیلی سامان یافته، تلاش می‌کند به این پرسش پاسخ دهد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که قصد اخلاص یا نقطه مقابل آن، ریاکاری و شوائب دنیوی، برخاسته از اهداف و خواسته‌های درونی فرد است و این اهداف و تمایلات نیز به نوبه خود، محصول شاکله اخلاقیِ خودساخته و ملکات رسوخ‌کرده در جان اوست. در نتیجه، تحقق قصد اخلاص صرفاً از شاکله مثبت اخلاقی و اهداف و خواسته‌های مبتنی بر آن شدنی است. بنابراین صرف خطور ذهنی و تصور قصد اخلاص بدون فراهم کردن زمینه آن، ناممکن است و به این معنا، قصد اخلاص تحت اختیار انسان نیست و صرفاً مقدمات و زمینه‌های آن اختیاریِ فرد است. تحلیل صحیح مجموعه آیات و روایاتِ دال بر تأثیر ملکات نفسانی بر رفتارها، مبتنی بودن اعمال بر شاکله، صعوبت قصد اخلاص و ابعاد و علائم آن، از جمله دلایل این مدعاست. نتایج این بحث نیز آثاری در مباحث فقه عبادی دارد که به برخی از آن‌ها در این تحقیق پرداخته شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis of the Issue of the Voluntary Being of Intention of Sincerity and Its Jurisprudential Effects

نویسنده [English]

  • Javad Irvani

Associate professor at Razavi University of Islamic Sciences

چکیده [English]

The intention (Niyyat) of sincerity (not hypocrisy) is the condition for the correctness of compulsory obligations and the condition of rewarding for any behavior. But is the intention of sincerity in action and avoidance of the material distractors of hypocrisy directly under the control of the individual, or are only the grounds and preconditions at the discretion of man? This research, which is formed by library method and descriptive-analytical method, tries to answer this question. The findings of the research show that the intention of sincerity, or the opposite point: hypocrisy and worldly vices (distractors), arise from the inner goals and desires of the individual, and these goals and desires, in turn, are the product of self-made moral structure and penetrated dispositions into his or her soul. As a result, the realization of the intention of sincerity (Purity of faith) can only be achieved through a positive moral structure (schema) and the goals and desires based on it. Therefore, it is impossible to merely imagine the intention of sincerity without providing the ground for it, and in this sense, the intention of sincerity is not under the control of man, and only its preliminaries and grounds are at the discretion of the individual.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Intention
  • Sincerity intention (purity of faith)
  • Schema
  • Compulsory obligations (wājibāt)
  1. قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند و حسین انصاریان.
  2. نهج البلاغه، گردآوری محمد بن حسین شریف رضی، ترجمه و شرح سیدعلینقی فیض‌الاسلام.
  3. ابن فارس، ابوالحسین احمد، معجم مقاییس اللغه، تحقیق عبدالسلام محمد هارون، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1404 ق.
  4. انصاری، مرتضی بن محمدامین، کتاب الطهاره، قم، الهادی، 1415 ق.
  5. ایروانی، جواد، «نقدی بر ”بازجستی در ادله عبادیت زکات و خمس“»، دوفصلنامه مطالعات اسلامی: فقه و اصول، دوره چهل و دوم، شماره 1 (پیاپی 84)، بهار و تابستان 1389 ش.
  6. برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1370 ق.
  7. بلخی، مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1423 ق.
  8. بیضاوی، عبداللّٰه بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التأویل، تحقیق محمد عبدالرحمن مرعشلی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1418 ق.
  9. حرّ عاملی، محمد بن حسن، تفصیل وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعه، تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403 ق.
  10. حسینی آلوسی بغدادی، شهاب‌الدین سیدمحمود بن عبداللّٰه، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، تحقیق علی عبدالباری عطیه، بیروت، دار الکتب العلمیه، 1415 ق.
  11. حسینی بحرانی، سیدهاشم بن سلیمان، البرهان فی تفسیر القرآن، تهران، بنیاد بعثت، 1415 ق.
  12. راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد، مفردات الفاظ القرآن، بی‌جا، نشر الکتاب، 1404 ق.
  13. صدوق، محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، الخصال، تصحیح علی‌اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، 1403 ق.
  14. صدوق، محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، علل الشرائع، نجف اشرف، المکتبة الحیدریه، 1386 ق.
  15. صدوق، محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، عیون اخبار الرضا‰، تحقیق حسین اعلمی، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، 1404 ق. (الف)
  16. صدوق، محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، من لایحضره الفقیه، تحقیق علی‌اکبر غفاری، چاپ دوم، قم، جامعه مدرسین، 1404 ق. (ب)
  17. طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مٶسسة الاعلمی للمطبوعات، 1417 ق.
  18. طباطبایی یزدی، سیدمحمدکاظم بن عبدالعظیم، العروة الوثقی، چاپ دوم، بیروت، مٶسسة الاعلمی للمطبوعات، 1409 ق.
  19. طبرسی، امین‌الاسلام ابوعلی فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، 1372 ش.
  20. طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق احمد قصیر عاملی، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا.
  21. طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، چاپ سوم، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1364 ش.
  22. عاملی جزینی (شهید اول)، محمد بن جمال‌الدین مکی، القواعد و الفوائد، قم، مکتبة المفید، بی‌تا.
  23. فخرالدین رازی، ابوعبداللّٰه محمد بن عمر، مفاتیح الغیب (التفسیر الکبیر)، چاپ سوم، بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1420 ق.
  1. فیض کاشانی، محمدمحسن بن شاه‌مرتضی، المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء، قم، دفتر انتشارات اسلامی، بی‌تا.
  2. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، تحقیق سیدطیب موسوی جزایری، چاپ سوم، قم، دار الکتاب، 1404 ق.
  3. کلینی، ابوجعفر محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی‌اکبر غفاری، چاپ سوم، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1367 ش.
  4. مظهری، محمد ثناءاللّٰه عثمانی حنفی مظهری، التفسیر المظهری، کویته ـ پاکستان، مکتبة رشدیه، 1412 ق.
  5. مغنیه، محمدجواد، التفسیر الکاشف، تهران، دار الکتاب الاسلامی، 1424 ق.
  1. مفید، محمد بن محمد بن نعمان عکبری، المقنعه، قم، جامعه مدرسین، 1410 ق.
  2. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران، تفسیر نمونه، چاپ شانزدهم، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1373 ش.
  3. موسوی خمینی، سیدروح‌اللّٰه، تحریر الوسیله، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1363 ش.
  4. موسوی عاملی، سیدمحمد بن علی، نهایة المرام فی شرح مختصر شرائع الاسلام، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1413 ق.
  5. نجفی، محمدحسن بن باقر، جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تحقیق عباس قوچانی، چاپ سوم، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1367 ش.