واکاوی ماهیت فقهی نماز مسافر

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه یاسوج

2 دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه یاسوج

چکیده

نماز مسافر از جمله فرائض واجبی است که با شروط لازم به صورت قصر (دو رکعت) خوانده می‌شود. در مورد کوتاه خواندن نماز مسافر، دو دیدگاه حائز اهمیت هستند. مطابق با یک دیدگاه، قصر نماز در سفر جایز است؛ به دلایلی از جمله افضل بودن نماز تمام، وجوب تخییری بین نماز قصر و تمام، قصر در کیفیت نماز. این دیدگاه به دلایلی قابل اشکال و خدشه است؛ زیرا پذیرش این دیدگاه مستلزم تفسیر به رأی می‌باشد. اما قائلان به دیدگاه دیگر در باب نماز مسافر، قول به قصر نماز را در سفر اقوی دانسته و در نتیجه ادله قول وجوب قصر را ادله متقنی یافته‌اند. پژوهش حاضر بر اساس روش تحلیلی و توصیفی، ماهیت نماز مسافر را با تکیه بر ادله فقهی، آراء فقها و اصولیان و خصائص بارز قصر نماز، مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه دست یافته است که حکم نماز مسافر به نحو عزیمت است و حتی در مسافرت‌های امروزی که سفر بسیار آسان می‌باشد، وجوب کوتاه خواندن نماز، قطعی و یک الزام شرعی است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analysis of the Jurisprudential Nature of Traveler’s Prayer (Arabic: صَلاةُ المُسافِر Ṣalāt al-Musafir)

نویسندگان [English]

  • Abdullah Bahmanpouri 1
  • Najmeh Zaki Khani 2
1 Assistant professor at Yasouj University
2 PhD stud. in Jurisprudence & Fundamentals of Islamic Law
چکیده [English]

The traveler’s prayer is one of the obligatory duties, which is recited in the form of shortening (Shortened, Qaṣr Prayer, two Rak'ats, Arabic: صَلاةُ القَصر) with the necessary conditions. There are two important points about prayer shortening (Taqṣīr aṣ-ṣalāh) of the traveler. According to one view, the shortened prayer is permissible during travel. For reasons such as the superiority of the full prayer (Tamām); the optional (alternative) obligation between Qaṣr and full prayers; shortened in the quality of prayer. This view for some reasons is flawed; because the acceptance of this view requires arbitrary interpretation (An interpretation by opinion, Eisegesis). But another view about traveler’s prayer (Arabic: صَلاةُ المُسافِر Ṣalāt al-Musafir), unanimously knows the view of shortened (Qaṣr) prayer in a travel as a strong and most potent evidence, and as a result, they have found the evidence of the obligatory of the shortening (Qaṣr) of the as a persuasive evidence. The present study based on the analytical and descriptive method, examines the nature of traveler prayer by jurisprudential arguments, the opinions of jurists and fundamentalists (theoretician in law), and the obvious features of the shortening of prayer and has come to the conclusion that the ruling on the traveler’s prayer is in the form of departure, and the obligation to say (offering prayers) prayers shortly even in today’s travels that travel is very easy, is a definite and a religious obligation.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Traveler prayer
  • Shortening
  • Hardship and difficulty