فرایند استنباط وجوب قرائت قرآن از آیۀ فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ

نوع مقاله : علمی پژوهشی

نویسنده

استاد جامعة المصطفی العالمیه

چکیده

قرائت قرآن از بدو نزول، مورد تأکید خود قرآن بوده و با عناوین متعدد، مؤمنان را بدان متوجه کرده و پس از نزول نیز تا کنون مدّنظر مفسران و فقهای فریقین در مذاهب اسلامی بوده است. لیکن در این جستار، قرائت قرآن به طور مطلق و یا در حال نماز مدّنظر نیست، بلکه آنچه در اینجا مطرح است، حکم قرائت قرآن بیرون از حالت نماز است که بیشتر فقیهان و مفسران به استحباب قرائت نظر دارند.
به نظر نگارنده، حکم مستفاد از آیه بر اساس مبانی فقهی و تفسیری، وجوب قرائت است؛ بدین‌معنا که مکلفان افزون بر وظیفۀ قرائت مکرر حمد و سوره در نماز، وظیفه دیگری نیز به عنوان قرائت واجب قرآن دارند که مسئله اصلی این پژوهش است. این مسئله با روش نقلی ـ تحلیلی و با استفاده مصادر قرآنی و روایی مورد بررسی قرار می‌گیرد (روش پژوهش) تا حکم واقعیِ قرائت قرآن استنباط گردد و گامی در رفع مهجوریت قرآن برداشته شود (انگیزه پژوهش). آنگاه پس از حصول این نتیجه باید به قرائت قرآن بیرون از نماز به میزان روزانه حداقل 50 آیه، به عنوان یک عبادت مستقل واجب نگریست که این مقدار با اتکا به روایات به دست می‌آید؛ ضمن اینکه احکام متفرع بر آن نیز مورد کنکاش قرار می‌گیرد (داده پژوهش). همه این امور، از فرایند منطقیِ استنباط احکام از آیات فقهی حاصل می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Process of Deducting the Obligation of Reciting (Qira''''at) the Qur''''an from the Verse: So, Recite What Is Easy [for You] of the Qur''''an

نویسنده [English]

  • Mohammad Fakir Meybodi
Professor at Al-Mustafa International University
چکیده [English]

the recitation (Qira''at) of the Qur''an from the beginning of the revelation has been emphasized by the Qur''an itself, and the Qur''an has attracted (gotten) the attention of believers with various titles to it. After the revelation, the commentators and jurists of both religions (Shia and Sunni) have been considered in Islamic religions. However, what is mentioned here is not the absolute recitation (Qira''at) of the Qur''an or the recitation (Qira''at) of the Qur''an in prayer (aṣ-ṣalāh), but what is important is the ruling on reciting the Qur''an outside of the state of prayer, which most jurists and commentators consider it as a recommendation, but in the author’s opinion, based on the jurisprudential and interpretive principles, the ruling used in the verse is obligatory for recitation (Qira''at). This means that those who are obliged (the mukallafs, obligators) to recite the Qur''an, in addition to the frequent (repetitive) recitation of al-Fātiḥah (the Opening or Praise Chapter) and the other chapter (Surah) or part of the Surah in prayer (aṣ-ṣalāh), have another duty as obligatory recitation. (The main issue of the research). After obtaining this conclusion; in this case, the recitation (Qira''at) of the Qur''an which is outside of prayer (aṣ-ṣalāh) should be considered as an obligatory independent worship, and by relying on the narrations at least fifty verses per day must be recited and in addition, the branched rulings which are based on it, should be also considered. (Research Information) All of this is due to the logical process of inferring rulings from jurisprudential verses.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Interpretation of the Qur''an
  • Obligatory Reciting (Qira''at)
  • Easy Reciting (Qira''at)
  • Daily Reciting (Qira''at)